عنوان وبلاگ

یادداشت

یادداشت چهارم وبلاگ

  • 10:39

پیش از اینکه «هاراکی موراکامی» نویسنده ژاپنی در دهه 70 میلادی نویسنده شود صاحب یک کلوب موسیقی جاز در «توکیو» بود. البته قبل از انتشار کتاب «تعقیب گوسفند وحشی» این کلوب موسیقی را برای همیشه بست. در همین زمان بود که در ماراتن دو شرکت کرد و سپس داستان علاقه خود به دویدن را در کتاب «وقتی از دو حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم» منعکس کرد. این کتاب در سال 2008 به زبان انگلیسی نیز منتشر شد. کتاب «درباره موسیقی» بیشتر درباره موسیقی در کنسرت است و علاقه زیاد وی به موسیقی را نشان می‌دهد. درست مانند کتاب «وقتی از دو حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم» که قصد دارد علاقه خود را به صورت کلی روایت کند اما علاقه شدید وی سبب می‌شود جزئیات زیادی را درباره دویدن بیان کند. «موراکامی» خود را به عنوان شخصیت محوری داستان ارائه می‌دهد. تمرکز کتاب بر روی «سیجی اوزاوا»، رهبر اکستر معروف «بوستون» قرار گرفته است. همانطور که در مقدمه کتاب خود اعلام می‌کند، اولین بار در طول حضور و سکونت خود در دانشگاه «تافتز» در دهه 90 با «اوزاوا» آشنا شد اما در دوره سرطان این رهبر اکستر با هم گفت‌وگوهای جدی‌تری داشتند. داستان کتاب «درباره موسیقی» توصیف شش بخش مختلف از این گفتگوها است. در آغاز و حدود 60 صفحه آغازین با هم به چندین قطعه از کنسرت «بتهوون» گوش می‌سپارند و نظرات خود را درباره آن بیان می‌کنند. در بخش دوم کتاب درباره اُپرا سخن می‌گویند. البته اگرچه کتاب به شکل گفت‌وگو است اما حالت مصاحبه ندارد. در این کتاب «موراکامی» که خود را در موسیقی آماتور می‌داند قصد دارد از دانش «اوزاوا» درباره موسیقی کلاسیک و اطلاعات خوب او درباره تک‌نوازندگان و خوانندگان بهره ببرد . در این میان دلیل علاقه شدید و مدوام وی را به موسیقی را نیز درمی‌یابد.

یادداشت سوم وبلاگ

  • 10:38

پیش از اینکه «هاراکی موراکامی» نویسنده ژاپنی در دهه 70 میلادی نویسنده شود صاحب یک کلوب موسیقی جاز در «توکیو» بود. البته قبل از انتشار کتاب «تعقیب گوسفند وحشی» این کلوب موسیقی را برای همیشه بست. در همین زمان بود که در ماراتن دو شرکت کرد و سپس داستان علاقه خود به دویدن را در کتاب «وقتی از دو حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم» منعکس کرد. این کتاب در سال 2008 به زبان انگلیسی نیز منتشر شد. کتاب «درباره موسیقی» بیشتر درباره موسیقی در کنسرت است و علاقه زیاد وی به موسیقی را نشان می‌دهد. درست مانند کتاب «وقتی از دو حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم» که قصد دارد علاقه خود را به صورت کلی روایت کند اما علاقه شدید وی سبب می‌شود جزئیات زیادی را درباره دویدن بیان کند. «موراکامی» خود را به عنوان شخصیت محوری داستان ارائه می‌دهد. تمرکز کتاب بر روی «سیجی اوزاوا»، رهبر اکستر معروف «بوستون» قرار گرفته است. همانطور که در مقدمه کتاب خود اعلام می‌کند، اولین بار در طول حضور و سکونت خود در دانشگاه «تافتز» در دهه 90 با «اوزاوا» آشنا شد اما در دوره سرطان این رهبر اکستر با هم گفت‌وگوهای جدی‌تری داشتند. داستان کتاب «درباره موسیقی» توصیف شش بخش مختلف از این گفتگوها است. در آغاز و حدود 60 صفحه آغازین با هم به چندین قطعه از کنسرت «بتهوون» گوش می‌سپارند و نظرات خود را درباره آن بیان می‌کنند. در بخش دوم کتاب درباره اُپرا سخن می‌گویند. البته اگرچه کتاب به شکل گفت‌وگو است اما حالت مصاحبه ندارد. در این کتاب «موراکامی» که خود را در موسیقی آماتور می‌داند قصد دارد از دانش «اوزاوا» درباره موسیقی کلاسیک و اطلاعات خوب او درباره تک‌نوازندگان و خوانندگان بهره ببرد . در این میان دلیل علاقه شدید و مدوام وی را به موسیقی را نیز درمی‌یابد.